Biyolojik mücadele, tarımsal zararlıların doğal düşmanlarının kullanılarak zararlıların kontrol altına alınmasıdır. Kimyasal ilaçlama yöntemlerine bir alternatif olan biyolojik mücadele, birçok avantajı beraberinde getirmektedir.
Öncelikle, biyolojik mücadele yöntemi çevre dostudur. Kimyasal ilaçlama yöntemleri doğal dengelerin bozulmasına ve su, toprak ve hava kirliliğine sebep olabilirken, biyolojik mücadele yöntemi doğal düşmanların kullanılması sayesinde çevreye zarar vermez.
Biyolojik mücadele aynı zamanda kalıntı problemi oluşturmaz. Kimyasal ilaçlar kullanıldığında, üründe kalıntı bırakma riski oluşur ve bu da insan sağlığı açısından tehlike oluşturur. Biyolojik mücadele yönteminde ise kullanılan doğal düşmanların kalıntı bırakma problemi yoktur.
Biyolojik mücadele daha uzun dönemli bir koruma sağlar. Kimyasal ilaçlar genellikle sadece birkaç hafta kadar koruma sağlarken, biyolojik mücadele yöntemi doğal düşmanların popülasyonunu arttırarak daha uzun dönemli bir koruma sağlar.
Son olarak, biyolojik mücadele yöntemi uzun vadede daha ekonomiktir. Kimyasal ilaçlama yöntemleri maliyetli olabilirken, biyolojik mücadele yöntemi doğal düşmanların kullanılması sayesinde daha ekonomik bir seçenektir.
Örneğin, Avustralya’da tavşan popülasyonu arttığında, kimyasal ilaçlama yerine viral hastalık taşıyan bir tür yabani tavşan salındı ve kısa sürede tavşan popülasyonu kontrol altına alındı. Aynı şekilde, Amerika Birleşik Devletleri’nde meyve zararlısı kelebeklere karşı parasitik yaban arıları kullanılarak başarılı bir biyolojik mücadele uygulandı.
Biyolojik mücadele yöntemi çevre dostu, kalıntı problemi oluşturmayan, uzun dönemli ve ekonomik bir seçenek olarak göze çarpmaktadır. Tarımsal üretimde bu yöntemin kullanımı koruyucu sağlık, çevresel ve ekonomik faydalar sağlamaktadır.