Etiole bitki, yetersiz ışık veya diğer büyüme faktörleri nedeniyle normalden daha uzamış, sararmış ve zayıf bir görünüme sahip bitkilerdir. Etiole bitkiler, normalde yeşil olan yapraklarını da kaybederler ve etiolasyon denilen bu büyüme şekli, bitkinin gelişimindeki belirli bir noktada meydana gelir. Bu durum, fotosentez yapabilen kloroplastların azlığından kaynaklanır ve bitki normalde alabileceği miktardan daha az ışık alır.
Birçok bitki, ışık olmadan büyüyemez veya büyüme hızları yavaşlar. Ancak, bazı bitkiler özellikle kültürlerde etiole büyüme özellikleri sergileyebilirler. Örneğin, kışın veya düşük ışıklı ortamlarda yetiştirilen çiçekler, açıkça etiole olabilir. Sarılmış lahana ve karnabahar gibi bitkiler de etiolasyona yatkındır.
Etiole bitki, yer çekimine dayanıklı değildir ve çoğu zaman yere yıkılarak büyür. Bu nedenle, etiole bitkileri desteklemek için iyi bir çerçeve veya direk sistemine ihtiyaç duyulabilir.
Etiole bitkilere örnek olarak, saksı bitkilerinde karşılaşabileceğimiz klorofil bölgesi yetersiz kalmış olan, uzun ve ince gövdeli, solgun renkli bitkiler verebiliriz. Bunun dışında, fermantasyon için kullanılan maya veya mantarlar da mükemmel bir şekilde etiolasyon özellikleri gösterirler.
Sonuç olarak, etiole bitki normalden daha fazla büyüme faktörüne ihtiyaç duyar ve gereksinimleri karşılanmazsa yavaş gelişir ve zayıf kalır. Bu nedenle, bitkilerin sağlıklı büyümesi için iyi bir ışık kaynağına ihtiyaçları vardır.