Muz ağacı, aslında bir ağaç değil, dünyanın en büyük otsu bitkisidir. Bu bitkinin gövdesi, aslında sıkıca bağlanmış muz yapraklarından oluşur ve bu “gövde”ye botanik olarak “yalancı gövde” denir. Muz ağacının iç kısmı, tüm büyümenin gerçekleştiği yerdir ve bu, kanna zambaklarına benzer.
Muz ağaçlarının devasa yaprakları, bazı türlerin on bir feet (3 m.) uzunluğunda olabileceği şekildedir. Tropik fırtınalar veya kasırgalar sırasında, yaprak her iki taraftan da yırtılabilir. Bu, yaprağın yüksek rüzgarlarda kopmasını engellemek için biraz çirkin görünse de, bu yırtık görünüm yaprakların rüzgarlarda kopmasını engeller.
Muz ağacının soğuğa dayanıklı türleri, USDA bitki sertlik bölgesi 4’e kadar olan bölgelerde iyi büyür ve kışın iyi bir şekilde kışı geçirir. Ancak, soğuğa dayanıklı bir muz ağacı yetiştirmek için biraz alana ihtiyacınız olabilir, çünkü çoğu örnek 12 ila 18 feet (3.5 ila 5.5 m.) yüksekliğe ulaşır.
Soğuğa dayanıklı muz ağaçları, tam veya kısmi güneşte ve iyi drenajlı, nemli toprakta yetişmeyi severler. Bu tür muz ağaçları, Japonya’nın Ryukyu Adası’nda 13. yüzyıldan beri yetiştirilmekte olup, sürgünlerinden elde edilen lif, tekstil dokuma veya kağıt yapımında kullanılır.
Soğuğa dayanıklı muz ağaçları için kış bakımı basittir. Bu ağaçlar hızla büyür, bir mevsimde 6 inç (15 cm.) yaprakla 12 feet (3.5 m.) kadar büyüyebilir. İlk don vurduğunda, soğuğa dayanıklı muz geriye doğru ölecektir. Kışın muz ağacınızı korumak için, ilk dondan önce gövdeleri ve yaprakları kesin, yere 8-10 inç (20.5-25.5 cm.) bırakın.
Daha sonra kalan taç üzerine iyi ağır bir örtü yığını gerekecektir. Bu örtü yığını, muz ağacınızın boyutuna bağlı olarak birkaç feet (1 m.) yüksekliğe ulaşabilir. Ertesi baharda kolay çıkarılması için, örtüyü sermeden önce taç üzerine tavuk teli bir kafes koymak faydalıdır.
Soğuğa dayanıklı muz ağaçları ayrıca konteynerde yetiştirilebilir ve bu konteynerler donsuz bir alana taşınabilir.